ಭ್ರಮೆ

ಭ್ರಮೆ
೧೧-೯-೮೫ 
ದಾವಣಗೆರೆ

ಬೆಳಗಿನ ಜಾವ ಹುಟ್ಟಿದ ಕವನ
ಬಿಸಿಲು ಕಾಯಿಸುವ ಮುನ್ನ
ಸಂಜೆಯಾಯಿತು.

ಹಕ್ಕಿಗಳು ಗೂಡುಕಟ್ಟಿದವು
ಹುಡುಗಿಯರು ಬೆಚ್ಚಗೆ ಮುಚ್ಚಿಕೊಂಡರು ಆಸೆಗಳನ್ನ
ಅಂಗೈಗನಸುಗಳಿಗೆ ಹುಡುಗರು ಎದೆ ಚಾಚಿದರು
ಮಲಗಿದ ಮೇಲೆ
ನೆನಪು ಮೆತ್ತೆಗಳಲ್ಲಿ
ಮುದುಕ-ಮುದುಕಿಯರೂ ಯೌವನಿಗರಾದರು.

ನಾನು ಮಾತ್ರ
ಕವನಕ್ಕೆ ಪುಟಕೊಡುವ ಕೆಚ್ಚಿನಿಂದ ಉರಿಯುತ್ತಿದ್ದೆ
ರಾತ್ರಿಗಳಲ್ಲಿ ಉಪಮೆಗಳನ್ನರಸುವ
ರಾಜಕುಮಾರನಾಗಿದ್ದೆ
ಹಗಲುಗಳನ್ನು ರಾತ್ರಿಯಲ್ಲಿ ಕೆತ್ತುವ
ಶಿಲ್ಪಿಯಾಗಿದ್ದೆ

ಹಠಾತ್ತನೆ ಬಡಿದ ಮಿಂಚಿಗೆ
ನಾನೂ,
ನನ್ನ ಕವನವೂ –
ಸತ್ತು ಹೋದೆವು.

ಮರುದಿನ ಮತ್ತೆ ಬೆಳಗಾಯಿತೇ
ಹಕ್ಕಿಗಳು, ಹುಡುಗಿಯರು,
……………………….
ಸೂರ್ಯನನ್ನು ಕಂಡರೇ?
ಆಸೆಗಳು ದಕ್ಕಿದವೇ?
ಕನಸುಗಳು ಸಿಕ್ಕಿದವೇ?

ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ ನನಗೆ,
ನನ್ನ ಕವನಕ್ಕೆ.